Kor Berghuis

Ik ben in 1963 geboren op het Groningse Hogeland. Opgegroeid op een boerderij, voorbestemd om de boerderij over te nemen. Dat liep anders. Een groot deel van mijn jeugd speelt zich af in en rond de kerk, ik heb plezier in het leren en neem deel aan het rijke verenigingsleven. Als jongeren discussiëren we veel met elkaar over vragen van geloof, politiek en ethiek. Ik ga in 1982 theologie studeren aan de Theologische Universiteit Kampen. In Kampen neem ik zowel in de stad als binnen de universiteit actief deel aan het verenigingsleven en werkte als student-assistent voor de commissie Onderwijs en Onderzoek.

Na mijn kandidaatsexamen in 1987 verlaat ik Kampen en vertrek ik naar Amsterdam om aan de Vrije Universiteit theologie en politicologie te studeren. Ik ga in Amsterdam wonen en krijg een flat in de zojuist gerenoveerde Gliphoeve, die dan inmiddels omgedoopt is tot Geldershoof, in het hartje van de Bijlmermeer. Mijn belangstelling in die tijd gaat uit naar het Brundtland-rapport ofwel het rapport van de Universele Commissie voor Milieu en Ontwikkeling, Our common future. Dit rapport vormt de inspiratie voor mijn afstudeerscriptie. Ik neem deel aan de bijeenkomsten van de werkgroep Economie en Theologie van het Multidisciplinair Centrum voor Kerk en Samenleving (MCKS) van de Raad van Kerken  Nederland. Het doel was om wetenschappers en technici samen te laten nadenken over de maatschappij van de toekomst. Om geld te verdienen werkte ik aan de balie bij de Rabobank Amsterdam. In 1991 studeer ik af aan de Vrije Universiteit.

In hetzelfde jaar -1991- vind ik mijn eerste baan als theoloog bij het project Z3-verhouding kerken en uitkeringsgerechtigden. Een project van religieuzen. Als protestantse theoloog word ik opgenomen in een team van drie katholieke theologen. We werken vanuit het retraitehuis in Zenderen, “Bezinningscentrum de Zwanenhof”. Met grote belangstelling voor de mensen die moeten rondkomen met weinig geld en voor elkaars traditie zoeken we de “confrontatie” met elkaar op. We putten ons uit om anderen goed te verstaan en om vervolgens daardoor onszelf en ook de theologie weer opnieuw te ontdekken.

Daarnaast ondersteunen we kerkmensen en uitkeringsgerechtigden die lokaal en landelijk aandacht vragen voor de situatie van uitkeringsgerechtigden. Deze periode wordt afgesloten met het ontvangen van de Marga Klompé prijs in 1995 aan de Universiteit Tilburg. Een prijs voor projecten/studies die menselijkheid, gerechtigheid, vrede en emancipatie van achtergestelde groepen in kerk en samenleving bevorderen.

Een mooie afsluiting van een van de leerzaamste periodes in mijn leven. Ik besluit om werk te zoeken dat iets dichter bij Amsterdam is -waar ik nog steeds woon- en ik word directeur van de Gereformeerde Stichting voor Kerk en Samenleving (GKS) in combinatie met de functie van diaconaal consulent van de Gereformeerde Kerken in Noord-Holland. Met mijn ene been sta ik in de wereld van de kerken en ben ik actief betrokken bij het ontstaan van de dienstenorganisatie van de PKN. Met het andere been in de wereld van de provinciale politiek in Noord-Holland. Aan de ene kant ondersteun ik vrijwilligersgroepen die mensen in nood helpen, aan de andere kant kloppen wij bij de overheid op de deur om de
oorzaken van maatschappelijke problemen aan de kaak te stellen. De stichting moet aan het eind van 1999 de deuren sluiten omdat er geen plaats is binnen de nieuwe dienstenorganisatie van de PKN en de provincie Noord-Holland afscheid neemt van het identiteitsgebonden steunfunctiewerk.

Daarna begint een nieuwe periode als adviseur bij IMCO later PRIMO nh, een brede steunfunctie die gemeenten, uitvoeringsorganisaties en vrijwilligersorganisaties helpt bij de uitvoering van het sociale beleid. Ondersteun hier het vrijwilligerswerk en mantelzorg en maak ik kennis de wijze waarop gemeenten beleid maken. Vanaf 2007 ben ik als adviseur betrokken bij de invoering van de Wmo. Intern maakt ik bij PRIMO nh de omschakeling mee van een gesubsidieerde organisatie naar een marktgerichte organisatie. Dit omdat de kans bestaat dat de provincie op termijn stopt met de subsidiering van het steunfunctiewerk. Na 10 jaar PRIMO nh is het tijd om afscheid te nemen en te starten met mijn eigen bureau KTB Advies en Projectmanagement.